Gaat er weer een beetje op lijken aan het Voedingskanaal.

Voorafgaand aan de 11e wedstrijd zeer weinig berichtgeving ontvangen vanuit de wedstrijdgroep dus ongewis over de aanwezigheid van vis. De commissie had haar best gedaan twee mooie ruime vakken uit te zetten en dat is gelukt. Vanaf de sluis gewoon eerst een paar honderd meter overslaan en dan starten met uitzetten vanaf de damwand/aanlegsteiger lijkt een blijvertje te gaan worden. Met de huidige hoeveelheid deelnemers kunnen we voorbij de landtong dan ook nog een fraai vak uitzetten zonder vooraf al bijna zeker de winnende kantnummers aan te kunnen te wijzen.
Dat deden we vandaag natuurlijk wel maar de uitkomst daarvan zou toch zeer verrassend zijn en niet overeen komen met wat we in al die jaren hebben opgebouwd aan kennis. Zo ziet u maar dat vissen iets onvoorspelbaars blijft want we zaten er totaal naast.

In beide vakken werden vooraf juist de eerste delen als kanshebbers gezien maar dat zou toch even anders gaan lopen. Links en rechts al redelijk wat voorn (dat gaat leuk worden later dit jaar!) maar ook al gezien zijn de zeer hapgrage snoeken die niet schromen grote voorns als één-hapscrackers van uw onderlijn te snoepen wanneer u deze binnen draait. De staartdelen in ieder vak bleken vandaag een beslissende rol te spelen omdat daar voldoende brasems onze wegen (of z u wilt hengels) kruisten om aan leuke gewichten te komen. Ach, houd dat houd het ook wel weer leuk zullen we maar denken. Het Voedingskanaal is en blijft soms zeer mysterieus en moeilijk water.

In vak A pakten de laatste drie man in het vak de ereprijzen. Ed Verbaas had op 6 aan “een paar vissies” weer genoeg en met een zeer ruime 5 kilo plus eindigde hij ruim voor buurman Hansie Hansie op de hoogste trede. Hans van de Torre viste (alweer!!) op een staartnummer en scoorde zijn tweetje met 3.5 kilo. Heeft hij dinsdag ook nog een verjaardag thuis en mag dan niet vissen. Zal wel afkikken worden voor hem! Geen topgewichten maar het gaat er weer een beetje op lijken.

In vak B was het ook overduidelijk alleen op de staart te doen, daar waar het de vorige keer het juist heel lastig was om in de vis te komen. Op nummer 13 (voor alle bijgelovigen ….. 13!!) pakte Piet Zevenbergen de volle buit. Met een ruime 11 kilo zat de stemming er wel in bij hem. Buurman Patrick Vroegh,vissend op het staartnummer, scoorde met 10.1 kilo een fraaie tweede plaats. Dat ook de 3 nog tegen de staart werd gescoord is duidelijk.