Superdag aan het Spui.

Met een select gezelschap naar het Spui, een water dat altijd goed is voor een verassing. Verrast was de wedstrijdcommissie in ieder geval door de aanwezigheid van een andere vereniging die al uitgezet hadden. Op de wedstrijddag pragmatisch opgelost en voorin uitgezet want daar was nog net voldoende ruimte voor onze deelnemers. Door de beperkte ruimte vijf plaatsen uitgezet en een slaper ingeloot, die na loting in het A vak viel, doorschuiven vanaf de slaper dus. Dit was om zo te bepalen welk vak 2 en welk vak 3 man telde, klinkt ingewikkeld maar is het niet en zo wel het meest eerlijk wanneer je alleen een oneven aantal visplaatsen uit kan zetten.

Vanaf de start direct overal vis en dit bleef de eerste uren zo. Korven die de bodem raakten en onmiddellijk weer vis opleverden en was het geen vis dan was het wel veel groen en andere plantenresten wat ook massaal de weg naar onze hoofdlijnen wist te vinden. In bijna alle gevallen was de vis hele dikke voorn die massaal uitgerekend ons deel van het parcours had uitgekozen om zich eens lekker vol te eten met al het lekkers wat wij erin gooiden, het kan slechter. Als ware vreetmachines bleven ze zich maar aandienen, dit leverde de vissers wel een luxeprobleem op. Wanneer eet ik een boterham en drink ik wat …… Na 3 uur een weegmoment want de netten zaten her en der al goed vol. Na de tussenweging viel de kentering in en dat betekende wat meer rust al was dat voor korte duur want in het dode tij en kort er na werd er weer brasem gevangen om de reeds massieve gewichten aan voorn nog even fijn aan te vullen. Een geweldige morgen met zeer veel voorn in een formaat wat we alleen aan het Spui kennen en ondanks de kleine club deelnemers nog veel gezelligheid na afloop door de aanwezigheid van de vele trouwe supporters, zo werd het ook nog gezellig na al dat harde werk. Met veel steun onderling kwam alle vis in de weegtassen maar het blijft toch een zwaar karwei met dit soort gewichten balancerend over de stenen, dank voor jullie hulp hierin.

In vak A viste Theo Bakker zich op 2 naar vakwinst met een ouderwets hoog gewicht van 31.3 kilo. Op de kop vissend kon Piet Zevenbergen zijn tempo niet evenaren en eindige met een fraaie 15,1 kilo op twee.

In vak B was er vakwinst voor Patrick Vroegh die vissend op de staart eindigde met een massieve 42.1 kilo. Een twee was er voor Pascal Vrijenhoek die, op zijn slippers, zich naar 25.2 kilo viste. Een wijze les voor Pascal, neem laarzen en voldoende onderlijnen mee maar dat weet hij zelf ook.